AXENCIA DE TRADUCIÓNS A CORUÑA

O nivel de investimento antes mencionado foi posible en boa parte grazas á elevada taxa de aforro interno, que pasou de preto dun 15% en 1965 a un 40% en 1995, o que supón na actualidade a taxa de aforro mundial máis elevada. Durante varios anos, as cifras de aforro dos países asiáticos han mesmo superado as de investimento, chegando así a “exportar capital” vía acumulación de aforros internacionais.

O aforro privado foi estimulado polos gobernos das economías asiáticas a través da creación de institucións sólidas de aforro. Dado que os mercados financeiros foron importantes nas economías asiáticas, o sector financeiro está sometido a moitas regulacións.

Outro dos factores que explica os resultados económicos dos países de Asia oriental é a súa man de obra, que se caracterizou, do mesmo xeito que en China (aínda que en graos diferentes) por ser altamente formada e comparación con outros países en desenvolvemento e por ser barata e abundante.

As economías do leste asiático tiveron a vantaxe de comezar os seus procesos de desenvolvemento económico cun nivel de capital humano superior ao do resto dos países en desenvolvemento. Estas sociedades deron importancia á educación, principalmente primaria e secundaria, aumentando os gobernos a porcentaxe do gasto público en educación sobre o PIB. Actualmente, nestes países a educación primaria e secundaria é universal.

O investimento en capital humano xerou unha gran masa de traballadores capaz de adoptar e adaptar, no proceso de industrialización, as tecnoloxías e procesos produtivos utilizados nas principais potencias mundiais, principalmente en Xapón, facilitando o máximo aproveitamento dos equipos importados e dos procesos de produción. Isto axudoulles á rápida industrialización.

Neste sentido, a orientación á exportación non fose posible sen unha man de obra capacitada para adoptar, modificar e usar as novas técnicas e equipos de produción. Ao mesmo tempo, o enfoque exportador de estas economías repercutiu positivamente sobre a cualificación da man de obra, xerándose un círculo vicioso.

Ademais, estas economías teñen un mercado laboral flexible, o que lles permitiu manter no comezo da etapa de industrialización salarios relativamente baixos con respecto aos dos países desenvoltos. Os gobernos asiáticos foron menos vulnerables que os doutros países en desenvolvemento (especialmente América Latina) a presións laborais, debido á prohibición que existía de formar organizacións laborais, fomentándose a negociación entre traballadores e empresarios no seo da propia empresa. A inexistencia dun salario mínimo, a migración desde zonas rurais a zonas urbanas e a integración da muller á forza de traballo son outros dos factores que explican porqué foi posible manter os niveis de salarios baixos a pesar do aumento da demanda de traballo.

Do mesmo xeito que sucedeu en China, as economías asiáticas tamén basearon o seu crecemento económico no investimento estranxeiro directo. O apoio dos gobernos ao investimento estranxeiro, a man de obra barata e cualificada e as infraestruturas relativamente apropiadas atraeron a Asia a moitas empresas estranxeiras, sobre todo de Xapón, aínda que tamén de Europa e Estados Unidos.